-
1 szczypać
(-pię, -piesz); vt* * *ipf.1. ( palcami) pinch; (wykręcając l. pociągając) tweak; szczypać kogoś w policzek/ramię pinch sb's cheek/arm; give sb a pinch on the cheek/arm; szczypać kogoś w ucho tweak sb's ear; give sb's ear a tweak.2. (= powodować pieczenie) bite, nip, sting; mróz szczypał nas w policzki the frost nipped our cheeks.3. (o skórze, oczach, ranie, języku) (= piec) prickle, sting; oczy mnie szczypią od dymu my eyes are stinging from the smoke.ipf.1. (= szczypać samego siebie) pinch o.s.; szczypać się w ucho tweak one's own ear.2. pot. (= krępować się, zwlekać) pussyfoot (about l. around); nie szczyp się i mów, czego chcesz stop pussyfooting around and say what you want.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczypać
-
2 uszczypnąć (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uszczypnąć (się)
-
3 szczyp|nąć
pf — szczyp|ać1 impf (szczypnęła, szczypnęli — szczypię) Ⅰ vt 1. [osoba, zwierzę] to pinch- szczypnąć kogoś w policzek/pośladek to pinch sb’s cheek/bottom a. sb on the cheek/bottom2. [zwierzę] to nibble [trawę, listki] Ⅱ szczypnąć się — szczypać się [osoba] to pinch oneself Ⅲ szczypać się 1. (nawzajem) to pinch one another 2. pot. (krępować się) [osoba] to have qualms 3. pot. (skąpić) [osoba] to stint- szczypać się z pieniędzmi to stint moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczyp|nąć
См. также в других словарях:
szczypać się — I – szczypnąć się, uszczypać się, uszczypnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} szczypać siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczypać się w policzek. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}szczypać się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczypać się — Mieć wątpliwości lub skrupuły; być wstydliwym, zażenowanym, lub czuć się nieswojo Eng. To have doubts or scruples; to be bashful, embarrassed, or uncomfortable … Słownik Polskiego slangu
szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… … Słownik języka polskiego
szczypnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. szczypać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszczypać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szczypać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszczypnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szczypać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczypanie — ↨ szczypanie się n I rzecz. od szczypać (się) … Słownik języka polskiego
kąsać — ndk I, kąsaćam, kąsaćasz, kąsaćają, kąsaćaj, kąsaćał, kąsaćany «szarpać zębami, ciąć żądłem; gryźć» Pies kąsa. Komary kąsają. przen. a) «o mrozie, zimie, wietrze: szczypać, powodować ból» Dokuczał ludziom ostry, kąsający mróz. b) «dokuczać,… … Słownik języka polskiego
skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… … Słownik języka polskiego
poszczypywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, poszczypywaćpuję, poszczypywaćpuje, poszczypywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczypać, zwykle lekko i ukradkiem, wiele razy, raz za razem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złościła się … Langenscheidt Polski wyjaśnień